Verblinding wordt in de huidige projecten steeds vaker meegenomen al is het voor een adviseur nog wel even zoeken naar de juiste methode. De huidige methoden missen vaak essentiële onderdelen om tot een gedegen advies te komen. De Kruijter heeft recente methoden in kaart gebracht en via recente contacten in de medische en onderzoekswereld op het gebied van waarnemen een betere methode gevonden om de mate van hinder natuurgetrouw te kunnen simuleren. Het onderzoek “Temporal Glare: Real-Time Dynamic Simulation of the Scattering in the Human Eye Proceedings Eurographics 2009, München 30 March—3 April 2009” heeft enorm geholpen in het doorgronden van hoe en in welke mate verblinding ontstaat.
En zeker ook hoe deze in diverse leeftijdsgroepen ervaren wordt. Dit door gebruik te maken van scriptfiles met met een instelmogelijkheid van verschillende "human eye" lens effecten. Dit heeft er ook toe geleid dat in 2018 het onderzoek naar verblinding van platform verlichting beter in kaart kon worden gebracht. Met name het doorrekenen van de vele varianten armaturen met verschillende schijnwerper optieken en verschillende bundel soorten. Daarnaast zijn diverse platform verlichtingsopstellingen doorgerekend bij zowel nat- als droog weer.
Zeker na het gebruik van deze methode in vergelijking tot de huidige systematiek voor het bepalen van hinder is veel kennis opgedaan welke zeker in nieuwe projecten goed van pas komt. Het lijkt erop dat alleen een lens gebruiken om een goede ledschijnwerper optiek samen te stellen onvoldoende is. Bij de vele praktijk en simulatie experimenten blijkt dat de combinatie tussen lens en aluminium reflector de beste resultaten oplevert. Dus met de minste verblinding en piekluminanties.
Zie ook
https://resources.mpi-inf.mpg.de/hdr/TemporalGlare/