Lichtmetingen kunnen op verschillende manieren worden uitgevoerd. Eén van de methoden is het meten van het licht dat op een oppervlak valt. Dit worden ook wel luxmetingen genoemden worden meestal gedaan in gebieden waar het zicht op en het herkennen van de omgeving vanuit een nagenoeg stilstaande positie van belang is. Denk daarbij aan een woonstraat, parkeer terrein, opstelplaats voor een vliegtuig, een kruisvlak of een rotonde. In het geval dat de waarnemer zich in een rijdend voertuig bevindt, dan is de maatstaf voor metingen niet meer de luxmeting maarde luminantie-meting. Het licht dat via het wegdek reflecteert wordt in een dergelijke meting gemeten.
Meer hierover vindt u op de pagina luminantie-metingen. Om een luxmeting uit te voeren is het noodzakelijk om in het te meten gebied eerst een meetraster uit te zetten, bijvoorbeeld over het gehele kruispunt, vliegtuig opstelplaats of woonstraat.
De huidige werkwijze van het uitvoeren van lichtmetingen (het meten van luxwaarden) kan op het moment alleen worden uitgevoerd op een zeer bewerkelijke, handmatige manier.
Lichtsterkte wordt gemeten in de eenheid Lux en gebeurt meteen luxmeter. In de praktijk gebeurde dit tot nu toe door een raster uit te zetten op de grond rondom of tussen de lichtbron(nen). Een raster is een reeksmerkpunten (ofwel rasterpunten, vaak kruisjes) die op een vaste afstand van elkaar op de grond getekend worden. De afstand tussen de rasterpunten is afhankelijk van de grootte van het te meten gebied. Uit onderzoek is gebleken dat de maximale puntafstand 3 meter mag bedragen om een representatief meetresultaat te krijgen, waar het gaat om het meten van led verlichting (die een smalle bundel heeft). De NEN-EN 12464-2 (2014) geeft de eisen voor deinvulling van grote rasters. Op elk rasterpunt wordt vervolgens een luxmeter neergelegd die de lichtsterkte op dat punt meet. De lengte- en breedte richting waarin dit gebeurt, staan loodrecht op elkaar (zie figuur hierboven).
Wanneer er bijvoorbeeld een raster uitgezet moet worden opeen grondvlak van 50 bij 50 meter en de afstand tussen de rasterpunten is 2 meter, betekent dit dat er 25 X 25 = 625 rasterpunten moeten worden uitgezet.
Dit handmatig uitzetten van een meetraster is een tijdrovende en fysiek belastende aangelegenheid. Tevens dienen er in veel gevallen voorbereidende maatregelen te worden getroffen, zoals het vrijhouden van vliegtuig opstelplekken. Daar komt bij dat een meting afhankelijk is van de weergesteldheid van het moment. Om al deze redenen is het dan ook zaak dat de meting zo snel mogelijk is afgerond. Daar het uitzetten van het meetraster de meeste tijd in beslag neemt van de totale meting, is De Kruijter op zoek gegaan naar een methode om dit efficiënter te doen.
De Kruijter heeft een eigenapplicatie ontwikkeld om op locatie, daar waar de metingen moeten plaats vinden, met behulp van een augmented reality (AR) bril een virtueel raster neer te zetten. De rasterpunten zijn daarbij geprogrammeerd in de AR bril en worden over de werkelijke wereld heen geprojecteerd.
Het mag duidelijk zijn dat dit allemaal afhankelijk is van de klasse of kwaliteit van de meetkop. Hoe nauwkeuriger deze de kleurgevoeligheid curve van het menselijk oog volgt des te beter komen de waarden overeen met wat we zien. Bij goedkopere uitvoeringen zoals klasse A en klasse B kan de keus worden gemaakt om de meetkop te corrigeren voor led verlichting maar dat is dan helaas maar voor 1 type led onder 1 kijkrichting. Dit heeft te maken met de blauwe piek in het spectrum van de led, die onder diverse kijkhoeken in hoogte kan variëren. Voor elke kijkhoek de luxwaarde corrigeren is dan de enige optie. De Kruijter maakt gebruik van klasse L luxmeters die elk jaar bij de leverancier in Duitsland gekalibreerd worden. Zo heeft u de zekerheid dat deze metingen op een juiste wijze worden uitgevoerd.